10 mei 2015

MOEDER

D’r is niks aan vandaag. Buuv zit de hele dag bij d’r moeder, dus ik hoef het niet eens te proberen om koffie bij d’r te krijgen vandaag ....

Wel lief van de kinderen. Ik heb van ze allebei een moederdag kaart gekregen met een kopje koffie er op. Ik mis ze soms best wel niet. M’n kinderen zijn om onduidelijke redenen allebei ver weg gaan wonen. M’n dochter doet survival trainingen en woont nu in de Belgische Ardennen en m’n zoon is verliefd geworden op een IJslandse. Hij woont in een iglo.

Ik ben bij allebei m’n kinderen wel is op bezoek geweest, maar dat was geen succes. Van m’n dochter moest ik perse abseilen, maar dat gaat heel moeilijk als je je kopje koffie ook recht wil houden en bij m’n zoon mag ik de iglo niet meer in omdat ik de kachel te hoog had opgestookt. Ook mag ik z’n vrouw geen Eskimo noemen. ‘Er wonen geen Eskimo’s in IJsland’, zegt die. Hij heeft van die rare ideeën.

Ik heb uit verveling vandaag dus maar is geskyped met m’n eigen moeder, die woont in Canada. Hoe dat zo is gekomen, is een niet zo lang verhaal ….

Toen ik en m’n twee drielingzusjes vier jaar waren, is ze plotseling met m’n toen nog baby zusje Henriette uit Rotterdam vertrokken naar Canada en nooit meer teruggekomen. Zus, zusje en ik zijn opgevoed door m’n vader. Als die er was tenminste, want hij zat op de grote vaart. In 1973 is hij definitief verdwenen in de Bermuda driehoek. Buurvrouw zegt, dat ik daar misschien een keertje heen moet om ‘m te zoeken.

Ik begrijp moeder best ergens wel. Altijd als ze zus, zusje en ik zag, moest ze natuurlijk aan die zware staart bevalling denken. Maar aan de andere kant, waren we best wel heel lief voor d’r. Ze hoefde nooit de wekker te zetten. Stipt op tijd ’s morgens om half zes stonden wij aan haar slaapkamerdeur en riepen in koor “Joehoe mama!!!! Net zo lang tot ze wakker was. Dat was een prachtig geluid. Zus stotterde toen nog niet (dat is ze pas gaan doen sinds ze op het gas in Groningen woont) en ze had toen al een hele mooie alt stem, die perfect klonk bij mijn sopraan stemmetje.  Zusje heeft nooit veel geluid gemaakt, maar die kneep ik dan altijd heel hard, zodat er toch nog wat uit kwam.

Als oudste zette ik elke morgen zelf de drie potten koffie voor in onze thermoskannetjes om mee te nemen naar de kleuterschool. Dus ja, ik weet eigenlijk niet waarom mama ons zo heeft achtergelaten ……. 

Maar vanmorgen op de Skype was ze wel heel lief. Ze heeft een hele pot koffie voor me gezet en die voor het beeld gezet …… Zucht, het is zwaar al die moederdag herinneringen. Ik ga maar weer is naar de buurtsuper voor m’n gratis bekertje koffie …


De buurvrouw

Geen opmerkingen: