19 augustus 2016

Memories - 2 (Yes! We're going to Ibiza!!!)

'Ik ben er helemaal klaar voor ....'
Ik ben er helemaal klaar voor. Een weekje Ibiza, daar ben ik wel aan toe. 

Morgen vertrekken we vanaf Schiphol met ’t hele koor én de Dames Amarant. Ik hoop alleen wel dat Charlotte en Henri ophouden met dat gedoe. Ik begrijp d’r niks van. Volgens de buurvrouw zou Charlotte weer achter die Pedro aan willen zodra we op Ibiza zijn. Pedro schijnt ook al zo’n klein mannetje te zijn, net als Henri. Ik zou zeggen: zet ze op elkaar, dan heb je ook een keer een grote kerel. 

Maar ja, Charlotte heeft iets met klein formaat mannen. Ik ben een keer bij d’r thuis geweest. Ze heeft een levensgrote poster hangen op d’r slaapkamer van Roel van Velzen. Daar is ze helemaal idolaat van en het gerucht gaat dat ze ook ergens, op een duistere plaats, een tatoeage van ‘m heeft. Ik zou het niet pikken als ik Henri was.

'Lager, Henri! lager!!!!"
Gisteren was de laatste kooravond voor onze reis naar Ibiza. Iedereen was enthousiast. Alleen de sfeer tussen Charlotte en Henri was weer om te snijden en dat werd er niet beter op toen de Dames Amarant, die ook langs waren gekomen, steeds enthousiaster werden bij het idee dat een echte DJ ‘P-DJ’ (Pedro dus) dat dancenummer zou gaan mixen. Henri werd helemaal hyper en de tenorstem die hij sinds z’n verbouwing heeft, schoot in éne weer helemaal naar een hoge sopraan. "Lager Henri, lager!!!", schreeuwde Charlotte "M’n hele arrangement gaat zo de mist in.” Knalrood van woede werd ze. Buurvrouw stootte me aan en zei: “Goh buuv, Charlotte zou zo een zusje van je kunnen zijn." Ik begrijp niet wat ze bedoelde. Ik word nooit rood als ik kwaad ben en ik lijk ook totaal niet op Charlotte.

Het was de bedoeling dat we gisteren een oud nummer van De Dames Amarant opnieuw in zouden zingen voor op YouTube. Dat is dus niet gelukt en ze hebben er nu een oude versie op gezet uit 2002.  Wel zonde. Vorige week klonk het nog prachtig met die lage stem van Henri erbij.

Nou ja, het kan niet altijd feest zijn ……


Wordt vervolgd.


De buurvrouw’s buurvrouw

09 augustus 2016

MEMORIES - 1

Zware tijden ........
Buuv vindt het allemaal overdreven. "Niet zeuren", zegt ze. "’t Is een koopje die groepsreis van het koor naar Ibiza en ik heb d’r zin in", maar m’n kleine zu … uh .... broertje, is helemaal overstuurt nu. 

Hij was net zo blij geworden dat die afgelopen weekend mee heeft mogen varen met de transgender boot op de Canal Puhreet. Niet dat iemand ‘m kon zien. Hij kwam weer is niet boven de reling uit.

Had ik al verteld dat Henri niet zo groot is. 1,46 izzie. Ik had ‘m nog zo gewaarschuwd toen die met die verbouwing begon. "Kijk" zei ik "Ze kunnen misschien wel een man van je maken, maar veel groter ga je niet worden hoor. Dus je wordt dan, echt wel, een héél klein mannetje!" Maar ja, dàt mannetje, diep van binnen, drong wel erreg aan bij Henriette en nu is hij een heel goeie broer. Hij kan hele lekkere kappoesjieno’s maken en hij heeft toch mooi onze koordirigente Charlotte aan de haak geslagen. Die zag ‘m niet staan toen die nog Henriette was, en ook al in het koor zong, maar nu die Henri is geworden en een mooie tenor heeft gekregen, is Charlotte helemaal gek met ‘m. Tot nu toe, want nu is Henri dus overgestuurt. Hij is ervan overtuigd dat Charlotte alleen maar naar Ibiza wil voor die Spanjaard ….. een hele grote Spanjaard …… met een snor ……



Hoe is het allemaal begonnen ..... dat zal ik vertellen ....

Charlotte en Henri in goede tijden
Het begon een week of zo geleden in ons buurtcafé. De Dames Amarant waren er ook en die hadden een gitaar meegenomen. We waren heel gezellig liedjes aan het zingen, toen ineens Charlotte, die al flink wat wijntjes op had, heel wazig naar de televisie van het café bleef staren. Daar was ‘Red mijn vakantie’ bezig en ze waren op Ibiza. Beelden van het strand .... en de zee ….. en toen ineens, begon ze  ….. te zingen …….. Op een Spaanse melodie!!! De Dames Amarant vielen gelijk Spaans in met de gitaar en een heleboel ‘Olé’ geroep. Ans, die twee jaar geleden nog een cursus Spaans heeft gevolgd, begon ook Spaanse kreten te roepen. Nou, en toen ging iedereen mee klappen en zingen. Het was een groot feest. De Dames Amarant hebben het later ook nog op YouTube gezet ........ 


Iedereen had ’t gezellig. Alleen Henri ….. die werd steeds bleker …..

We waren het op de eerstvolgende kooravond al bijna weer vergeten, toen Charlotte ineens met haar plan kwam: "De Dames Amarant zijn bezig met een Engelstalig dancenummer", vertelde ze, "en binnenkort zijn wij weer nodig om in te zingen. Ik heb direct voorgesteld aan De Dames om voor de opnamen met z’n allen naar Ibiza te gaan. Daar heb je echte DJ’s. Ik ken er zelfs één persoonlijk: DJ P-DJ is zijn naam en ik weet zeker dat HIJ er een écht dancenummer van kan maken"

Henri vertrouwde het direct al voor geen centimeter. "’t is die Pedro", fluisterde die in m’n oor …... Nou ja, eigenlijk in m'n navel, maar ik kon het nog net horen. Voor de zekerheid vroeg ik nog wel: "Wie??". "P-DJ, dat is die Pedro, ik weet het zeker!!" Ik probeerde Henri nog gerust te stellen dat die PieDieSjee echt die ex-Spanjaard van Charlotte niet kon zijn, maar hij was er niet van af te brengen ....
  
Nu ben ik echt bang dat het helemaal mis gaat daar in Ibiza. Gelukkig gaan zus en zusje ook mee. Had ik al verteld dat die ook vaak meezingen in ons koor. Ze komen regelmatig overHad vanuit Groningen en Rotterdam om mee te zingen. Charlotte is helemaal weg van ons driestemmig gezang. We lijken wel O’G3NG zegt ze weleens.
Charlotte is helemaal weg
van ons driestemming gezang.
We lijken wel O'G3NG zegt ze
weleens
Buuv draait dan altijd met d’r ogen en mompelt iets wat ik niet goed kan horen. Dat is omdat ze dan, expres, altijd met d'r slechte oor naar me toe gaat staan, puh ...... 

Maar ik dwaal af. Zus en zusje hebben ook al geprobeerd Henri gerust te stellen en beloofd op te letten als we op Ibiza zijn. Maar, zeggen ze, daar is eigenlijk geen reden voor. Charlotte is helemaal gek met Henri en sjouwt ‘m overal mee naar toe. Dat laatste is vrij letterlijk. Charlotte is nogal lang (1.80) en heeft weinig geduld met die lange benen van d’r. Henri gaat niet hard genoeg, zegt ze, en dan tilt ze ‘m op. Ze zet ‘m ook wel is op ’t voorstoeltje van d’r fiets en in het stoeltje van het winkelwagentje als ze samen boodschappen doen. Kortom, waarom zou ze dan nu ineens een lange Spanjaard willen. Die is niet te tillen en past nergens in!!!

Nou stond vanmorgen broertje bij me voor de deur. Weer helemaal overstuurt. Hij had gedroomd van een grote Spanjaard, met een snor, die hem wilde laten bungee springen van een hoge rots, zonder touw. Nou toen zijn we gelijk het interdenet opgegaan om te kijken wie die P-DJ nu eigenlijk is. Ik dacht Henri daarmee gerust te kunnen stellen, maar ……………… P-DJ heet ……. Pedro!!! Ik zei nog tegen Henri. "Joh, alle Spanjaarden heten Pedro", maar dat hielp niet.

Toen vond ik ook een foto en ik dacht dat ik eindelijk goed nieuws had …… “Oooooo volgens mij izzie ook klein, Henri” zei ik “Kijk, je ziet alleen maar een plukje haar en nog net een snor boven die draaitafelt uitkomen ……. Hij kan nooit groter dan 1.50 zijn.” 

En toen begon Henri heel hard te huilen: "Zie je wel" snikte die "Hij is groter dan ik. Charlotte wil toch een langere man ….. met een snor!!!” Toen is die op het toilet gaan zitten en kwam er pas een uur later weer vanaf. Ik was wel even ongerust. Vroeger probeerde die zichzelf, als die depressief was, weleens door te spoelen op het toilet. Maar dat was toen die nog een meisje was. Een man doet zoiets niet.

Volgende week gaan we al naar Ibiza. Zus, zusje en ik hopen er maar het beste van. 

Maar nu ga ik eerst naar buuv toe, want ik moet dringend koffie. Het zijn zware tijden. Henri was zo in de war dat die niet eens, zoals die altijd doet, een kappoesjieno voor me heeft gemaakt  ………

Wordt vervolgd

De buurvrouw