10 mei 2015

MOEDER

D’r is niks aan vandaag. Buuv zit de hele dag bij d’r moeder, dus ik hoef het niet eens te proberen om koffie bij d’r te krijgen vandaag ....

Wel lief van de kinderen. Ik heb van ze allebei een moederdag kaart gekregen met een kopje koffie er op. Ik mis ze soms best wel niet. M’n kinderen zijn om onduidelijke redenen allebei ver weg gaan wonen. M’n dochter doet survival trainingen en woont nu in de Belgische Ardennen en m’n zoon is verliefd geworden op een IJslandse. Hij woont in een iglo.

Ik ben bij allebei m’n kinderen wel is op bezoek geweest, maar dat was geen succes. Van m’n dochter moest ik perse abseilen, maar dat gaat heel moeilijk als je je kopje koffie ook recht wil houden en bij m’n zoon mag ik de iglo niet meer in omdat ik de kachel te hoog had opgestookt. Ook mag ik z’n vrouw geen Eskimo noemen. ‘Er wonen geen Eskimo’s in IJsland’, zegt die. Hij heeft van die rare ideeën.

Ik heb uit verveling vandaag dus maar is geskyped met m’n eigen moeder, die woont in Canada. Hoe dat zo is gekomen, is een niet zo lang verhaal ….

Toen ik en m’n twee drielingzusjes vier jaar waren, is ze plotseling met m’n toen nog baby zusje Henriette uit Rotterdam vertrokken naar Canada en nooit meer teruggekomen. Zus, zusje en ik zijn opgevoed door m’n vader. Als die er was tenminste, want hij zat op de grote vaart. In 1973 is hij definitief verdwenen in de Bermuda driehoek. Buurvrouw zegt, dat ik daar misschien een keertje heen moet om ‘m te zoeken.

Ik begrijp moeder best ergens wel. Altijd als ze zus, zusje en ik zag, moest ze natuurlijk aan die zware staart bevalling denken. Maar aan de andere kant, waren we best wel heel lief voor d’r. Ze hoefde nooit de wekker te zetten. Stipt op tijd ’s morgens om half zes stonden wij aan haar slaapkamerdeur en riepen in koor “Joehoe mama!!!! Net zo lang tot ze wakker was. Dat was een prachtig geluid. Zus stotterde toen nog niet (dat is ze pas gaan doen sinds ze op het gas in Groningen woont) en ze had toen al een hele mooie alt stem, die perfect klonk bij mijn sopraan stemmetje.  Zusje heeft nooit veel geluid gemaakt, maar die kneep ik dan altijd heel hard, zodat er toch nog wat uit kwam.

Als oudste zette ik elke morgen zelf de drie potten koffie voor in onze thermoskannetjes om mee te nemen naar de kleuterschool. Dus ja, ik weet eigenlijk niet waarom mama ons zo heeft achtergelaten ……. 

Maar vanmorgen op de Skype was ze wel heel lief. Ze heeft een hele pot koffie voor me gezet en die voor het beeld gezet …… Zucht, het is zwaar al die moederdag herinneringen. Ik ga maar weer is naar de buurtsuper voor m’n gratis bekertje koffie …


De buurvrouw

09 mei 2015

DUBBEL

Wat is dat nou voor geluid. Ik hoor een heel zacht klopje op m’n deur. Dat kan de buurvrouw niet zijn, die maakt altijd veel meer lawaai. Ik ga wel even open doen ……………………… 

“Buurvrouw??? …. Heb je een nieuwe bril? ….. Wat sta je daar nou …… zeg is wat …..”

“Joe … buurvrouw …..”

“Wat praat je zacht, wat zeg je ???”

“Joe .. buurvrouw … Ik wil mij, als ik u tenminste echt niet stoor en het gelegen komt even voorstellen. Ik ben de nieuwe buurvrouw … Joe …… buurvrouw”

“Nieuwe buurvrouw??? Je woont al jaren naast me!!!”

“O nee, dat is m’n zus, die woont aan de andere zijde. Ik ben haar jongere zusje. Ik ben pas komen wonen aan de andere zijde … uh … kant”

Ik voel het bloed langzaam uit m’n gezicht wegtrekken. Dit kan niet waar zijn. Nog een buurvrouw!!! ….. Wacht dit is een list. Dit is gewoon m’n eigen buurvrouw en ze heeft zich verkleed om binnen te proberen komen. Daar trap ik echt niet in !!

 “Zus????”

“Ja, en ik had graag koffie gehad …”

 “Praat je altijd zo zacht …. Wat zeg je nou ….”

“Kappoesjieno het liefst  …………. Joe ………”

“….. hoe”

“????”

“Dat zeg je toch altijd buurvrouw “JoeHOE!!!!”

“Nee u bedoelt m’n zus. Ik zeg meestal alleen ‘Joe…..’, meer red ik niet, dat komt ……..”

“Ok, het is leuk geweest buurvrouw. Moven nu!!!   Ik ga hier echt niet in trappen”

Wat!!! De buurvrouw!!! Ze komt m’n tuinpad op!!! Het zijn er echt twee!!!!!!


“Joehoe buurvrouw!!!! …….. Joehoe zusje!!!!! ….. Ben je nou nog niet binnen bij de buuv!!! … Beetje daadkracht hè, niet zo timide  …. Kijk tikje op d’r ene schouder …………….. Zie je ze kijkt gelijk de andere kant op, en nu vlug ……………. Zo de andere kant er langs ………WE ZIJN BINNEN!!!!! ….. Gezellig hè buurvrouw dat m’n zus hier nu ook woont. Ze is een beetje verlegen, maar dat verhelp ik wel …………….. buuv??? ………. Buuv ben je nou flauw gevallen …… wakker worden buuv. JOEHOE BUURVROUW!!!!”

Ik schrik wakker en zit gelijk rechtop in m’n bed opgelucht dat het maar een droom was. Hoe kom ik toch op zoiets. Ja, het huis naast me staat leeg en dan was er nog die opmerking van de buurvrouw op Twitter dat ze een zus heeft in Rotterdam, maar dan nog …. Gelijk maar naar beneden. Het is toch al zeven uur geweest en ik kom nu niet meer in slaap. Nog maar net ben ik beneden als de deurbel gaat …… Daar staat de buurvrouw …..

“Joehoe Buurvrouw!!!!”

Ongerust kijk ik achter haar ….

“Je bent toch wel alleen hè?”

“Uh …. Ja ….. ???”

“Kom maar binnen dan, we hebben iets te vieren.”

“???? Iets te vieren buuv?”

“Ja, dat er maar één zoiets … uh … zo iemand ……… bestaat als jij …. Asjeblieft je koffie …….”

Verbaasd kijkt de buurvrouw naar het volle kopje koffie in haar handen, dat was al jaren niet gebeurd ….

“Grappig dat je dat zegt buuv. Heb ik je wel is al verteld dat ik er één van een drieling ben? Ik kwam als eerste met m’n staart er uit. M’n moeder zegt altijd dat dat heel erg kriebelde, maar het was een zware bevalling al met al hoor. We hadden toen alle drie al een brilletje moet je weten en ………….”

Van schrik sla ik m’n handen voor m’n mond en door de zwaai met m’n armen stoot ik zo het kopje koffie uit de handen van buurvrouw, die net een eerste slokje wil nemen. Het kopje spat stuk op de keukenvloer ……………..

Wordt vervolgd.


De buurvrouw’s buurvrouw