D’r is niks aan
vandaag. Buuv zit de hele dag bij d’r moeder, dus ik hoef het niet eens te
proberen om koffie bij d’r te krijgen vandaag ....
Wel lief van de
kinderen. Ik heb van ze allebei een moederdag kaart gekregen met een kopje
koffie er op. Ik mis ze soms best wel niet. M’n kinderen zijn om onduidelijke
redenen allebei ver weg gaan wonen. M’n dochter doet survival trainingen en
woont nu in de Belgische Ardennen en m’n zoon is verliefd geworden op een
IJslandse. Hij woont in een iglo.
Ik ben bij allebei
m’n kinderen wel is op bezoek geweest, maar dat was geen succes. Van m’n
dochter moest ik perse abseilen, maar dat gaat heel moeilijk als je je kopje
koffie ook recht wil houden en bij m’n zoon mag ik de iglo niet meer in omdat
ik de kachel te hoog had opgestookt. Ook mag ik z’n vrouw geen Eskimo noemen.
‘Er wonen geen Eskimo’s in IJsland’, zegt die. Hij heeft van die rare ideeën.
Ik heb uit verveling
vandaag dus maar is geskyped met m’n eigen moeder, die woont in Canada. Hoe dat
zo is gekomen, is een niet zo lang verhaal ….
Toen ik en m’n twee
drielingzusjes vier jaar waren, is ze plotseling met m’n toen nog baby zusje
Henriette uit Rotterdam vertrokken naar Canada en nooit meer teruggekomen. Zus,
zusje en ik zijn opgevoed door m’n vader. Als die er was tenminste, want hij
zat op de grote vaart. In 1973 is hij definitief verdwenen in de Bermuda
driehoek. Buurvrouw zegt, dat ik daar misschien een keertje heen moet om ‘m te
zoeken.
Ik begrijp moeder
best ergens wel. Altijd als ze zus, zusje en ik zag, moest ze natuurlijk aan
die zware staart bevalling denken. Maar aan de andere kant, waren we best wel
heel lief voor d’r. Ze hoefde nooit de wekker te zetten. Stipt op tijd ’s
morgens om half zes stonden wij aan haar slaapkamerdeur en riepen in koor
“Joehoe mama!!!! Net zo lang tot ze wakker was. Dat was een prachtig geluid.
Zus stotterde toen nog niet (dat is ze pas gaan doen sinds ze op het gas in Groningen
woont) en ze had toen al een hele mooie alt stem, die perfect klonk bij mijn
sopraan stemmetje. Zusje heeft nooit
veel geluid gemaakt, maar die kneep ik dan altijd heel hard, zodat er toch nog
wat uit kwam.
Als oudste zette ik
elke morgen zelf de drie potten koffie voor in onze thermoskannetjes om mee te
nemen naar de kleuterschool. Dus ja, ik weet eigenlijk niet waarom mama ons zo
heeft achtergelaten …….
Maar vanmorgen op de Skype was ze wel heel lief. Ze heeft een hele
pot koffie voor me gezet en die voor het beeld gezet …… Zucht,
het is zwaar al die moederdag herinneringen. Ik ga maar weer is naar de
buurtsuper voor m’n gratis bekertje koffie …
De buurvrouw