Zo ik dacht laat ik weer is wat schrijven. Het laatste half jaar had ik daar echt even geen zin meer in. Het werd me gewoon allemaal te veel. M’n buurvrouw, de overgang, kinderen in de puberteit.M’n zoon is ineens bij z’n vader wonen. Daar mag die wel hele nachten wegblijven om te feesten en comazuipen met z’n vrienden.
Gelukkig is m’n dochter nog bij me.
En d’r zijn natuurlijk ook nog wel meer goede dingen in het leven. Zoals de buurvrouw die vorige week ineens in m’n vijver lag. De stekker van het verlengsnoer nog in d’r handen.
Ja ik begin haar truukjes door te krijgen. Ze komt de laatste tijd niet meer zo makkelijk binnen.
De buurvrouw's buurvrouw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten