Er is leven na de lockdown

Charlotte klaagde twee jaar geleden al dat buuv en ik sinds 2019 niet meer in het blog hadden geschreven. "We moeten wel een beetje 'in the picture blijven'" zei ze. Maar ja, we hadden 't druk. We gingen steeds vaker met de bus door het hele land naar bejaardenhuizen om op te treden en daarnaast hadden we ook nog repetities én koffie drinken natuurlijk.

De Dames Amarant vonden het niets, dat 't koor helemaal in de bejaarden zat. Charlotte had wel al een paar keer gevraagd of De Dames dan niet mee wilden, maar "Dat is veel te veel Willeke" zeiden ze dan tweestemmig. 

Ik weet niet waarom dat erreg was. Willeke is heel lief en kan mooi zingen. Ik denk dat ze jaloers waren. De Dames zijn niet zo lief en uh ......

Zus en Ans

mevrouw Krupél

Hoe dan ook, toen kwamen ineens de donkere dagen van maart 2020. Als eerste gingen de bejaarden achter slot en grendel. De dag dat de tehuizen op slot gingen, waren we net voor een optreden in een verzorgingstehuis. We moesten direct weg van de directie. Mevrouw Krupél konden we nog net op tijd door de draaideur van het verpleegtehuis naar buiten slepen. Dat was een heel gevecht want de verzorgsters geloofden niet dat ze bij ons koor hoorde. Zus heeft de boel gered. Ze heeft de draaideur geblokkeerd zodat Ans en ik mevrouw Krupél net op tijd in het koorbusje konden zetten. 

Het werd steeds erger. Het koor mocht niet meer bij elkaar komen in het buurthuis en er kwamen steeds meer regels waardoor ik nergens meer koffie kon gaan drinken! Zelfs in de supermarkt hadden ze geen gratis kopjes koffie meer!!! Nou en toen kwam vorig jaar ook nog de avondklok. Gelukkig mocht ik 's avonds na negen uur nog naar buiten met m'n hond Douwe, zodat ik wandelend in de buurt nog kon ruiken waar ze eerder op de avond koffie hadden gezet. 

Zou je net zien! Drie dagen na ingang van de avondklok viel Douwe in slaap onder het tafeltje van de koffiezettert en werd nooit meer wakker. Hij was al 18 jaar, dus het was verwacht, maar toch ........ ik werd nog verdrietiger dan ik al was. Gelukkig had ik m'n papegaai Egbert nog. Die kan heel goed blaffen en als je vraagt of hij een hond is, blaft hij nog een keer extra. Dus ik kon 's avonds blijven wandelen ...... totdat ik een keer tegen een BOA opliep en die gaf me gewoon een bekeuring! Hij zei dat papegaaien niet uitgelaat hoefden te worden, puh!!! Egbert is nog heel hard gaan grommen, maar dat hielp niet.

Egbert en ik zijn de volgende dag naar 't asiel gegaan en daar hebben we een lieve hond uitgezocht die d'r baasje had verloren aan Corona. Egbert heeft eerst getest of ze goed kon blaffen en dat was allemaal in orde. Eén minpuntje was er wel. Ze heette Thea. Je begrijpt dat ik niet de hele tijd Thea kon gaan roepen. Dat schept verwarring. Voor je het weet geeft iemand je thee! Nu heet ze dus Douwe II. Twee rijmt op Thee, dus daar was ze snel aan gewend vooral als je gelijk Ja er achteraan zegt. Eigenlijk heet ze dus nu voluit Douwe TweeJa. Buuv zei, dat een meisjeshond geen Douwe kan heten, maar dat vond ik wel wat bekrompen van buuv. Wie zegt dat ze zich diep van binnen geen jongetjeshond voelt. Henri was het daar natuurlijk helemaal mee eens en hij heeft nu dan ook een bijzondere band met Douwe II.

Het koor met De Dames 
Amarant in het Fake Café

Zou je zeggen natuurlijk dat buuv en ik tijdens de lockdown genoeg tijd hadden voor het blog, maar het hele koor zat in een depressie en er gebeurde verder niks. We vonden het ook heel erreg flauw van de Dames Amarant dat we niet mee mochten doen met de lockdown recordings. Maar toen hoorden we van het Fake Café en daar zijn we afgelopen Kerst met z'n allen binnengevallen om 'Niet alleen met Kerstmis' mee te zingen. Dat was een groot succes en nu blijkt dat na die opnamen de Dames Amarant een grote zoekactie naar ons zijn gestart, want ze hadden een idee voor een clip. We kwamen nog steeds niet in het buurthuis en ja, ze wisten niet meer waar we woonden. Charlotte nam ook de telefoon niet aan als ze belden, want die was nog steeds boos over dat we nooit voor de lockdown recordings waren gevraagd. 

Henri

Nu is er iets dat eigenlijk niemand mag weten, maar hier kan ik het wel vertellen want dit staat toch alleen maar op interdenet. Het koor is een jaar na de eerste lockdown periode weer regelmatig gaan repeteren in het Oostbester Bos, dat vlak naast ons woonplaatsje Dudam ligt. Mevrouw Krupél had voor iedereen mondkapjes gebreid en we hielden netjes anderhalve meter afstand. We gebruikten Henri als afstandmeter. Hij ging voor we begonnen met zingen overal even liggen tussen de koorleden. Henri is één meter zesenveertig, dus Henri met een espresso kopje op z'n hoofd was precies de goeie afstand.

Het is maar een paar keer gebeurd dat die vergat dat die z'n espressootje eerst op moest drinken voordat die ging liggen, maar voor de rest ging het goed. Het bos beviel ons eigenlijk wel om te repeteren, dus ook toen we weer in het buurthuis mochten, kwamen we er nog regelmatig terug. 

En toen vorige week schoten plots achter twee bomen vandaan ....... De Dames Amarant!!! "Wat doen jullie hier???" vroegen ze. "Wat doen jullie hier????" vroegen wij. Ze gaven geen antwoord, maar bleven de vraag maar herhalen in diverse melodietjes want, zeiden ze, ze hadden inspiratie en het zou zo een liedje kunnen worden.

screenshot clip 
Afgelegen pad 

Uiteindelijk lukte het Charlotte ze te laten stoppen met zingen door drie keer met haar dirigeerstokje op hun hoofd te tikken en kwamen we er uiteindelijk achter wat ze in het bos deden. Ze waren op zoek naar een afgelegen pad, zeiden ze. Nou ja, we hebben genoeg afgelegen paden in ons Oostbester Bos. Er is wel een treinstation .... en een hotel ..... en een paar terrasjes .................. O ja, en de oliebollenkraam staat er het hele jaar en Henri parkeert z'n auto er weleens, maar voor de rest is het er best wel afgelegen en kom je nauwelijks iemand tegen. Nou, toen zaten we met het hele koor ineens in de clip Afgelegen pad.

We hoorden dat de Dames nu bezig zijn met een liedje over een tijger ...... dat klinkt wel gevaarlijk. Ik ga zo even naar buuv om te vragen of ze ook in die clip zou willen. Buuv heeft een kat, dus misschien weet zij wel of het niet te gevaarlijk is .................

De buurvrouw