05 december 2006

Somewhere over the rainbow


Die stomme voet van me. Twee weken rust moet ik houden. Ik kan geen kant op en ik had nog wel beloofd vanmiddag te helpen met het Sinterklaasfeest in het buurthuis.

De kinderen vieren het dit jaar bij hun vader, dus nu zit ik hier heel alleen …….. wacht, daar wordt aan de deur geklopt. Wie zou dat zijn. Het is de buurvrouw zeker. Die verdw ……. ´Kom maar binnen de deur staat open!! Ik kan niet opstaan ……………´ O god, d´r staat een engerd in m´ n huis ……...
´Weg wezen jij ……… Pas maar op. Ik doe aan yoga!!!! ……. hè? …….. buurvrouw???!!!´

schrik niet

´Je bent groen!!!!´

´Ja, heb je koffie?´ ...........................................................................................

...........................................

Ok ik ben d´r weer. Wat een toestand. Dat was de buurvrouw. Ze kwam van het Sinterklaasfeest in het buurthuis .......´Het is niet zo goed gegaan buuv´, zei ze. Nee, dat kan ik me voorstellen. De kinderen vlogen natuurlijk alle kanten op toen ze d´r zagen.

Ik had Ans net aan de telefoon en die vertelde dat het hele Sinterklaasfeest een complete ramp geworden is. Pieten in alle kleuren van de regenboog en ze gaven nog af ook.

De blauwe en de rooie Piet hebben het buurthuis niet eens gehaald, die zijn weggejaagd door de kleuters van groep 2. De ultraviolette Piet zagen ze gelukkig niet, dus die kwam er nog net langs.

Maar ja, toen ´t paard van Sinterklaas op hol sloeg toen ´t de oranje en paarse Pieten zag, was het feest echt over.

Ze hebben Sinterklaas pas aan het eind van de middag teruggevonden.

Ik had op de vergadering van de feestcommissie ook nooit voor die regenboogpieten moeten stemmen.


De buurvrouw´s buurvrouw

Geen opmerkingen: