Vandaag ga ik weer naar Kreupel.
Buuv is zo wantrouwend. Ze vraagt steeds of het wel goed gaat.
Puh alsof ik niet mantel kan zorgen
Kreupel´s oudste dochter is zes maanden geleden zelf het bejaardentehuis ingegaan en d´r jongste dochter woont 200 km verderop. Daarom zorgt buuv nu voor d´r, want eer dat Kreup door de wachtlijst van de thuiszorg heen is, is ze 102.
Ze is ook veel te gezond voor d´r zesennegentig, dus ze is niet urgent. Ze kan alles nog, maar alleen wel heeeeel langzaam. En ze vergeet soms dat ze iets al gedaan heeft. Ik krijg soms op één ochtend wel zes keer koffie van d´r. Dat zou goed zijn, maar ze loopt zo langzaam van de keuken naar de kamer dat de koffie meestal al koud is voor ik ´t krijg.
Maar ja, wat ik eigenlijk wilde vertellen, buuv vertrouwt me niet meer met Kreupel sinds het winkelwagentje incident …………. Maar dat was niet mijn schuld!!!
Het gebeurde twee maanden geleden. Ik loop over straat en wie zie ik daar midden op straat doodstil en verstijft in een ´skischans houding´ staan …….Kreupel!
Dus ik ga naar haar toe en vraag: ´Vrouwtje Kreup was is er!!!!´
´Ze hebben m´n rollator gestolen, zei ze, ´ik kan niet meer verder lopen´.
Ik heel verontwaardigd natuurlijk, want waar moet ´t heen met de wereld als ze de rollator´s van onze bejaarden gaan stelen.
Ik moest wat doen, want Kreup kon geen stap meer verzetten. Dus wat doe ik, ik ren naar de supermarkt en haal een winkelwagentje. Dat vond ik heel slim van mezelf. Maar weet je wat ´t is, die karretjes die sporen nooit. Dus toen Kreupel ging lopen met ´t wagentje, liep ze zo schuin van de weg en voor ik het wist lag ze ondersteboven in de heg van buuv d´r tuin.
Ja wat moet je dan!!! Kreup moest wel naar huis. Dus wat doe ik, ik zet ´t winkelwagentje weer rechtop en probeer Kreupel in het kinderzitje te zetten. Dat was een heel gedoe, want je moet toch die beentjes door die gaten heen zien te krijgen. Nou en op dat moment komt buurvrouw aan. ´Wat doe je met mevrouw Krupèl!!!´, riep ze. En toen zei ze een stel hele lelijke woorden, tjee …….. alsof ik er iets aan kon doen, ik probeerde alleen maar te helpen.
Uiteindelijk hebben we Kreupel samen naar huis toe gewandeld en weet je wat? Kreups rollator stond gewoon bij d´r voor de deur. Ze was ´m vergeten en daar kwam ze pas halverwege de straat achter.
Hoe dan ook sinds die tijd zegt buuv dus dat ik niet met bejaarden om kan gaan. Ze kan soms zo onredelijk zijn …….
De buurvrouw
Buuv is zo wantrouwend. Ze vraagt steeds of het wel goed gaat.
Puh alsof ik niet mantel kan zorgen
Kreupel´s oudste dochter is zes maanden geleden zelf het bejaardentehuis ingegaan en d´r jongste dochter woont 200 km verderop. Daarom zorgt buuv nu voor d´r, want eer dat Kreup door de wachtlijst van de thuiszorg heen is, is ze 102.
Ze is ook veel te gezond voor d´r zesennegentig, dus ze is niet urgent. Ze kan alles nog, maar alleen wel heeeeel langzaam. En ze vergeet soms dat ze iets al gedaan heeft. Ik krijg soms op één ochtend wel zes keer koffie van d´r. Dat zou goed zijn, maar ze loopt zo langzaam van de keuken naar de kamer dat de koffie meestal al koud is voor ik ´t krijg.
Maar ja, wat ik eigenlijk wilde vertellen, buuv vertrouwt me niet meer met Kreupel sinds het winkelwagentje incident …………. Maar dat was niet mijn schuld!!!
Het gebeurde twee maanden geleden. Ik loop over straat en wie zie ik daar midden op straat doodstil en verstijft in een ´skischans houding´ staan …….Kreupel!
Dus ik ga naar haar toe en vraag: ´Vrouwtje Kreup was is er!!!!´
´Ze hebben m´n rollator gestolen, zei ze, ´ik kan niet meer verder lopen´.
Ik heel verontwaardigd natuurlijk, want waar moet ´t heen met de wereld als ze de rollator´s van onze bejaarden gaan stelen.
Ik moest wat doen, want Kreup kon geen stap meer verzetten. Dus wat doe ik, ik ren naar de supermarkt en haal een winkelwagentje. Dat vond ik heel slim van mezelf. Maar weet je wat ´t is, die karretjes die sporen nooit. Dus toen Kreupel ging lopen met ´t wagentje, liep ze zo schuin van de weg en voor ik het wist lag ze ondersteboven in de heg van buuv d´r tuin.
Ja wat moet je dan!!! Kreup moest wel naar huis. Dus wat doe ik, ik zet ´t winkelwagentje weer rechtop en probeer Kreupel in het kinderzitje te zetten. Dat was een heel gedoe, want je moet toch die beentjes door die gaten heen zien te krijgen. Nou en op dat moment komt buurvrouw aan. ´Wat doe je met mevrouw Krupèl!!!´, riep ze. En toen zei ze een stel hele lelijke woorden, tjee …….. alsof ik er iets aan kon doen, ik probeerde alleen maar te helpen.
Uiteindelijk hebben we Kreupel samen naar huis toe gewandeld en weet je wat? Kreups rollator stond gewoon bij d´r voor de deur. Ze was ´m vergeten en daar kwam ze pas halverwege de straat achter.
Hoe dan ook sinds die tijd zegt buuv dus dat ik niet met bejaarden om kan gaan. Ze kan soms zo onredelijk zijn …….
De buurvrouw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten