.jpg)
Drie dagen geleden:
“Toe tante toe, vertel nog één verhaaltje over de
buurvrouw … “
“Nee lievies, jullie moeten nu echt gaan slapen en ik wil
niet dat jullie nare dromen krijgen als jullie hier logeren. Ik zou nog ruzie
krijgen met jullie moeder.”
“Toe tante, ik wil nog één keer horen over de ontplofte
koffiepads en hoe je de buurvrouw over de schutting gooide. En kon ze echt door
de schoorsteen klimmen?”
“Annemaaike zegt
dat alleen de Sintepieten en de Kerstman door de schoorsteen kunnen klimmen”
“Niet waar, de buurvrouw kon dat ook hè tante??!!! Toen ze nog héél klein was is ze in een teil met schoonmaakmiddelen gevallen en
toen heeft ze superkrachten gekregen! Toch tante??”
“Dat was maar een
grapje Flipje. Maar jullie moeten nu echt gaan slapen allebei”
“Komt de buurvrouw dan
straks door het raam?”
“Nee Frederike, daar
hoef je niet bang voor te zijn. De buurvrouw komt hier al bijna zeven jaar
niet meer binnen.”
“Waarom is dat
tante??”
“Nou dat is een heeeel
lang verhaal en dat vertel ik jullie nog wel een ander keertje. Welterusten nu
hè. Tot morgen ….”
Pffff wat een klus twee van die kinderen. Ik ben blij dat
m’n zus ze morgen weer komt ophalen. En ze willen altijd de verhalen van de
buurvrouw horen. Brengt toch een hoop herinneringen naar boven. Ik zou d’r
bijna gaan missen … Bijna zeven jaar al heb ik haar nauwelijks gezien.
Eigenlijk sinds ze Kees het huis uit heeft gegooid. Dat vond ik dan best wel
weer dapper van d’r. Maar het was ook een rotstreek van ‘m dat die uiteindelijk
Douwe toch op transport naar China had gestuurd ( Buurvrouw's Blog augustus 2008 - PEKING EEND ). Buuv kon Douwe nog net op tijd op Schiphol onderscheppen.
Sinds die tijd dus leeft de buurvrouw een heel teruggetrokken bestaan. Ik maak me wel eens wat ongerust, maar ja het is wel rustig …
De buurvrouw’s buurvrouw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten